Summary
Abdülbâkî Et-Tebrîzî’nin “Tefsîru’l-Kur’âni’l-Mecîd” Adlı Eserindeki Metodu
Allah Teâlâ’nın Kur’ân’daki maksadını anlama ve yorumlama çabaları olarak değerlendirilen Tefsir, Hz. Peygamber’den itibaren ehliyetli müfessirelr tarafından devam ettirilmiştir. Tefsir faaliyeti genellikle rivayet ve dirayet metodu üzerine gerçekleşmiştir. Bu tefsirlerinden biri de Safevîler döneminde Îran’da yaşayan Abdülbakî et-Tebrîzî’ye ait olan “Tefsîru’l-Kur’âni’l-Mecîd” adlı tefsirdir. Bazı kaynaklarda tasavvufî tefsir olarak nitelenmekle birlikte, bu eser kelami konuların, ilmi, edebi ve dile ait konuların ağırlıkla işlendiği dirayet tefsiri örneklerinden biridir. Bu makalede Tebrîzî’nin kısaca hayatı, ilmî şahsiyeti, eserleri yanında, tefsirinin kaynakları, rivayet, dirayet, dil ve edebî yönden tefsirdeki metodu incelenmiştir.
Keywords
Kur’ân, tefsir, rivayet, dirayet, Tebriz, Abdülbakî et-Tebrîzî.
