İbn Teymiyye ve Mürcie
(Ibn Taymiyya And Mıurjia
)
|
Yazar
|
:
İbrahim Hakkı İNAL
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2016
|
|
Sayı |
:
2
|
|
Sayfa |
:
6-21
|
Özet
Mürcie mezhebi tekfir konusunda Harici fanatizmine ve nasları lafzi yoruma tabi tutma konusunda Ehl-i Hadisin katı tutumuna bir reaksiyon olarak ortaya çıkmıştır. Hariciler büyük günah işleyenleri kafir kabul etmiş ve onların öldürülmesinin caiz olduğunu iddia etmişlerdir. Ehl-i Hadise göre ameller imandan bir cüzdür ve amellerin ihmali küfre götürür. Bu anlayışa bir aksülamel olarak Mürciiler ise bir müminin ancak küfrünü deklare etmek suretiyle dinden çıkacağı görüşünü savunmuşlardır. Onlar ayrıca büyük günah işleyenlerle ilgili hükmün ahrete ertelenmesi gerektiğini savunmuşlardır. Ebu Hanife Mürcienin kurucularından birisi olarak kabul edilir. Ehl-i Hadis’e mensup olmasına rağmen, İbn Teymiyye bu iki grup arasında orta yolu bulmaya çalışmıştır. Bu makalede İbn Teymiyye’nin bu konudaki kritik rolü ele alınmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Hariciler, Mürcie, Ebu Hanife, İbn Teymiye, iman, tekfir.
Abstract
The Murji’a emerged as an opposition to Kharijite fanaticism on the issue of takfir and as a reaction to the literal understanding of the scripture by Ahl al-Hadith. The Kharijite excommunicated those who committed grave sin and considered killing them lawful. Ahl al-hadith considered act (amal) as a constituent of belief and its negligence leads to unbelief. As a reaction to this understanding, the Murji’a held that one can be excommunicated only by declaring unbelief and act is not part of belief. For the latter, the judgement about the grave sinner needs to be postponed to the day of judgement. Abu Hanifa is seen as one of the founders of the Murjiite ideas. Though a member of Ahl al-hadith, Ibn Taymiyya tried to find a conciliatory position between the two opposite groups, namely the Murji’a and Ahl al-Hadith. In this article his unique role in this discussion is examined.
Keywords
KEYWORDS: Kharijites, Murji’a, Abu Hanifa, Ibn Taymiyya, belief, takfir
